پارازیت تجمل گرایی رسانه بر زندگی شهروندان
وقتی رسانه های داخلی  به دلیل برخی منافع شخصی به سمت ترویج مسائلی می روند که حاصلی جز تزریق تجملات به بدنه جامعه ندارد ،چگونه می توان از شهروندی که

یک رسانه را به عنوان منبع معتبر فکری محسوب می کند انتظار داشت تا اسیر تجملات نشود.

چند سالی میشود که کارشناسان حوزه های اجتماعی درباره موجهای مادیگرایی در جامعه و بحران آفرینی آنها هشدارهای مکرری داده‌اند و از آن  به عنوان یکی از مشکلات جامعه

ایران یاد می کنند. این موضوع در حالی مورد توجه قرار گرفته که بسیاری از مشکلات این پدیده نامیمون اجتماعی به تدریج در حال رخ نمایی در مسائل مختلف اجتماعی است.
آن چنان که به عقیده بسیاری از خود شهروندان ایرانی یکی از آفتهای امروز زندگی شهر نشینی تجمل گرایی است. موضوعی که علی رغم انتفادت فراوان به آن در بین شهروندان توسط خود آنها دامن زده می‌شود.
اما جدا از نقش خود شهروندان در دامن زدن به موجهای مادیگرایی، در چند سال اخیر با ظهور رسانه های مکتوب و غیر مکتوب و دیداری و شنیداری، این رسانه‌ها هم نقش قابل

توجهی در این امر پیدا کرده‌اند. به طوری که بسیاری بر این موضوع یقیین دارند که رسانه ها به دلیل ارتباط پیامی با ذهن مخاطب در جامعه ایران، توانایی تاثیر گذاری فراوانی در این زمینه بر شهروندان دارند.
شاید بتوان بهترین نمونه این موضوع را بحث تبلیغات رنگارنگی دید که این روزها در  صفحات برخی مجلات به عینه دیده می شود. ساعتهای سوئیسی گران قیمت، دکوراسیونهای خانگی آن چنانی، ماشینهای گران قیمت داخلی وخارجی، لباسهای آن چنانی! اینها تنها برخی از مسائل پر زرق و برقی است که در صفحات مجلات به صورت چندین باره چاپ می شود.
دراین میان سوالی که به وجود می آید این است که وقتی فردی از طبقات متوسط و یا پایین جامعه با چنین تصاویری به صورت مکرر روبه رومی شود چه تفکری در مرور زمان در او شکل می گیرد و این فرد چگونه خواهد توانست با مسائلی که در ذهن به وجود می آید کنار بیاید؟
برای پاسخ دادن به این سوال باید توجه کرد که رسانه‌ها به دلیل ارتباط نزدیکی که با مخاطب دارند از توانایی فوق العاده برای القای یک موضوع برخوردار هستند.
دراین بین نکته مهم اینجاست که وقتی رسانه های داخلی  به دلیل برخی منافع شخصی به سمت ترویج مسائلی می روند که حاصلی جز تزریق تجملات به بدنه جامعه ندارد ،چگونه می توان از شهروندی که یک رسانه را به عنوان منبع معتبر فکری محسوب می کند انتظار داشت تا اسیر تجملات نشود.
این موضوع تا حدی از نظر کارشناسان برجسته شده  که بسیاری از کارشناسان نقش رسانه ها در بحثی مانند توقعات ازدواج که به یک معظل در جامعه ما تبدیل شده است را بسیار مهم میدانند.چرا که به تعبیر این دست کارشناسان، رسانه ها می توانند استانداردهای یک جوان را برای شروع زندگی در ابعاد بسیار وسیعی تغییر دهند. به عنوان مثال وقتی در رسانه‌ای تلویزویون ۴۲ اینچ برای جهیزیه قیمت داده میشود ویا ماشین لباس شویی ۸ کیلیوی و۹ کیلیویی ژاپنی به عنوان جهیزیه و وسیله شروع زندگی عروس وداماد تبلیغ می گردد ،چگونه می توان انتظار داشت که این تبلیغات مکرر وتاثیر گذار سطح توقعات جوانان افزایش ندهد. براساس همین مسئله  به صورت مستقیم می توان اشاره کرد که یکی از مهمترین عوامل ترویج مادی گرایی در جامعه امروز ایران و به نوعی از بین برنده آرامش روانی جامعه بخشی از رسانه های خود خواه هستند.
درهمین راستا به نظر می رسد که باید رسانه ها فکر اساسی برای کنترل و نظارت بر رفتارهای تبلیغاتی خود داشته باشند، این موضوع شامل رسانه هایی مانند رسانه ملی هم می شود.چرا که سیمای ملی باید این موضوع را مدنظر قرار دهد که در صورت گرایش به تجمل گرایی در تبلیغات و فیلمها می‌تواند سبب افزایش مادی گرایی در جامعه شود وحتی به صورت ناخواسته موجهای منفی تجمل گرایی در جامعه به وجود آورد.
همچنین  برخی از جامعه شناسان هم با اشاره به آمارهای اجتماعی صریحا بر این موضوع تاکید می‌کنند که رفتارهای تجمل گرای رسانه ها باعث از بین رفتن آرامش ورضایت خاطر شهروندان می شود و این به هم ریختگی کاذب سبب گرایش برخی ها به سمت بزهکاری می شود که در این صورت جامعه پدیده های منفی بسیاری را به چشم خواهد دید.
درهمین زمینه وبا استناد به گفته های کارشناسان، به نظر می رسد که دراین زمینه باید کارشناسان وصاحب نظران برنامه ریزی مدونی برای رفتارهای رسانه های دراین زمینه تبیین نمایند.