براي اولين بار در نماز جمعه تهران بر اثرسانحه بمب گذاري از ناحيه شکم آسيب ديد،به طوري که تا مدت ها از اعزام به جبهه منع مي شد. با وجود سن کم، باز هم براي حضور مجدد در جبهه و هم‌نفس شدن با ياران عاشورايي کربلاي ايران، به امام زمان(عج)متوسل شد و...
 براي اولين بار در نماز جمعه تهران بر اثرسانحه بمب گذاري از ناحيه شکم آسيب ديد،به طوري که تا مدت ها از اعزام به جبهه منع مي شد. با وجود سن کم، باز هم براي حضور مجدد در جبهه و هم‌نفس شدن با ياران عاشورايي کربلاي ايران، به امام زمان(عج)متوسل شد و ايشان را واسطه خود و خداوند قرار داد تا در ازاي شفاي بيماري، باقي عمر را در جبهه سپري کند...

طلبه شهيد قدرت الله باجلان  در سال 1347 در خانواده‌اي مذهبي و متدين در شهر تهران متولد شد و تحت تعليمات و توجهات والدين خود از همان کودکي با فرائض و واجبات ‌دين مبين اسلام آشنا شد و از شش سالگي به اداي نماز و روزه‌داري پرداخت و نيز به عنوان مکبر مسجد محل، عهده دار قيام و قعود مؤمنين شد.

وي تحصيلات ابتدايي و راهنمايي را تا پايان سال دوم با موفقيت سپري کرد و به واسطه عشق و علاقه فراوان به فراگيري علوم حوزوي همراه برادر بزرگتر خود در حوزه علميه احمديه ثبت نام کرد.

در دوران مبارزات انقلابي به جهت سن کم، فعاليّت چشمگيري نداشت، با اين حال همراه خانواده در راهپيمائي ها و تظاهرات عليه رژيم ستمشاهي همگام بود و پس از پيروزي شکوهمند انقلاب اسلامي با عضويت در بسيج به پاسداري از دستاوردهاي انقلاب اهتمام ورزيد.

 شهيد باجلان در عين شوخ طبعي، صبور و آرام بود و البته در احترام گذاشتن به والدين زبانزد خاص و عام بود

همچنين به واسطه برخورداري از صوت خوش آهنگ در ذاکري اهل بيت عصمت وطهارت(ع)مهارت به سزايي داشت.

وي علاوه بر تحصيل در علوم حوزوي در امور فني از قبيل سيم کشي ساختمان استعداد و مهارت داشت.

جنگ تحميلي يزيديان بعثي عليه رهروان راه حسين زمان که شروع شد، براي حضوردر جبهه‌هاي حق عليه باطل بي تابي مي کرد و اين گونه بود که حتي شناسنامه خود را نيز تغيير داد.

بيش از چهارده سال نداشت که راهي جبهه‌هاي نور عليه ظلمت شد و بيش از چهار مرتبه به عنوان رزمنده  با سپاهيان اسلام همراه شد. او براي اولين بار در نماز جمعه تهران بر اثرسانحه بمب گذاري از ناحيه شکم آسيب ديد،به طوري که مدتها از اعزام به جبهه منع شد. براي حضور مجدد در جبهه،به امام زمان(عج)متوسل شد و از آن حضرت خواست که به ازاي شفاي بيماري، باقي عمر را در جبهه سپري کند.

اين گونه بود که اين شيداي ولي عصر (عج) و دلباخته نائب بر حقش خميني کبير(ره) ، در آخرين اعزام به جبهه اثري از ناراحتي جسمي در خود نديد و سرانجام در 23 اسفند ماه سال 1364 در عمليات والفجر 8 در منطقه سليمانيه عراق، بر اثر اصابت ترکش خمپاره به نداي هل من ناصر ينصرني ولي فقيهش لبيک گفت وپيکر مطهرش در گلزار بهشت زهرا(س) آرام گرفت.

در بخشي از وصيتنامه اين طلبه شهيد والامقام آمده است:

«اين حقير عاشقي دلسوخته از عاشقان امام حسين(ع) و يکي از ياران ابوذر زمان، امام امت،که مانند ثارالله مي‌خروشد هستم و از خداوند متعال عاجزانه خواستارم که انشاءالله باطنا هم باشم و از امت حزب الله اين انتظار را داريم که مطيع اوامر ولايت فقيه و از انصار راستين امام امت باشند و از هيچ مصيبتي ترس نداشته باشند، زيرا زحمت کشيدن لذت دارد، ولي ترس ندارد.»